Vasalis (1964-1998)
M. Vasalis is het pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans. De naam Vasalis is afgeleid van haar meisjesnaam ‘Leenmans’. Zij werd 13 februari 1909 geboren in Den Haag. De dichteres woonde van 1964 tot haar overlijden in 1998 te Roden, in het huis ” De Zulthe“
In 1940 debuteerde zij met de bundel Parken en woestijnen. Haar andere dichtbundels zijn De vogel Phoenix (1947) en Vergezichten en gezichten (1954). Haar werk is verschillende keren bekroond, onder meer met de Constantijn Huygensprijs in 1974 en de P.C. Hooft-prijs in 1982.
“We gaan ongeveer in augustus verhuizen naar Roden in een huisje aan de rand van het bos & uitziend over bouwland.” Deze woorden schreef Vasalis aan haar vriend en uitgever Geert van Oorschot in april 1963.
De reden van deze verhuizing van de stad Groningen naar De Zulthe in Roden was volgens haar eigen zeggen in dezelfde brief: “Ik hoop dat in Roden meer rust en isolement is, zodat ik eens allerlei kan afmaken.” Helaas kwam er tijdens haar leven geen bundel meer uit. Niet dat er geen verzen meer waren. Er waren schrijfblokjes en briefjes en boekjes meeverhuisd, maar die bleven nog lang liggen. Er werden nieuwe gedichten geschreven, maar ze was niet tevreden over het resultaat. In 2002 werd in opdracht van haar kinderen postuum de bundel De oude kustlijn uitgegeven. Verschillende gedichten uit deze bundel zijn in Roden geschreven.
“Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder” (De oude kustlijn, 2002)
Vasalis woonde met plezier in Roden. Dicht bij de natuur, waar ze hartstochtelijk van genoot. Evenals van de boswandelingen en de tuin en de zon die de kamer zo prachtig licht maakt (“als ie schijnt”). Veel mensen vonden de weg naar De Zulthe in Drenthe. Vrienden kwamen er om te eten en samen te musiceren. Ook toen al waren er vaak logés, kinderen en kleinkinderen, dichters, schrijvers en vrienden.
In een kamertje naast de woonkamer werd haar moeder verpleegd. Zij werd tot haar dood om de beurten door zus Ank en Maria (Kiek) verzorgd. Ook nu leent het huis zich nog goed voor logés, maar dan in de vorm van een Bed & Breakfast. De slaapkamer van Vasalis heet nu de Vasaliskamer.
Als u meer wilt weten over Vasalis kunt u de website www.vasalis.nl bezoeken. Er is ook een documentaire gemaakt van Vasalis en een televisie-item van RTV Drenthe over deze documentaire.
Kinderherstellingsoord (1925 tot +/-1953)
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden kinderen uit Oostenrijk enige tijd naar Nederland gebracht om aan te sterken van de oorlog. Een meisje uit Wenen kwam terecht bij Roelof Deodatus uit Roden. Dat meisje knapte bij hem thuis snel op en daarom besloot hij om ook verzwakte Nederlandse kinderen te helpen. Dit was de aanleiding voor de oprichting van de stichting De Zulthe en de bouw van het particuliere kinderherstellingsoord in 1925.
De naam van het kinderherstellingsoord is afgeleid van de streek ‘de Zulthe’ tussen Nietap en Roden. In het landhuis bevonden zich aparte slaapkamers voor jongens en meisjes, een grote keuken, eetkamer, speelkamer, voorraadkelder en een grote zolder. In de zomer kregen de kinderen les in het bos, waar een openluchtschooltje was gebouwd. De directrice, zuster Talens, had haar eigen kamer, de Vasaliskamer.
