Blog

Het zou een mooi jaar worden, het hoogseizoen stond voor de deur. Er waren al heel wat boekingen voor april en mei, maar het liep anders. Het virus kwam en veranderde veel in het dagelijkse leven. Veel plannen gingen niet door vanwege de ‘Coronamaatregelen’.
Familiefeestjes en bruiloften worden uitgesteld, festivals zijn afgelast en het Drenthepad wordt nu alleen door de lokale bewoners bewandeld. Bovendien is uit eten gaan nu niet mogelijk. We kregen veel annuleringen, heel begrijpelijk en ook verstandig natuurlijk.
We missen de gezelligheid van de gasten, het serveren van een lekker ontbijt en alles wat erbij hoort.

Zoals het er nu uit ziet gaan we in mei weer beginnen, wel met wat aanpassingen. Er gaat 1 kamer open zodat het sanitair niet gedeeld hoeft te worden en het ontbijt wordt voor de kamer klaargezet. U kunt hier ook, als u dat wilt, een warme maaltijd nuttigen.

Hopelijk zien we elkaar snel gezond en wel weer terug!

Veranderingen in De Zulthe,

Veel te lang is het geleden dat er een blog verscheen. Veel is er ook eigenlijk wel veranderd in de afgelopen periode.
We zijn flink aan het werk geweest en hebben heel wat vernieuwingen doorgevoerd.
Zo staat er nu een prachtig rood Nespresso-apparaat in de gang, deze is beschikbaar voor de gasten van beide kamers.
We hebben een stortdouche geïnstalleerd en gelijk maar een handgreep aan de wand bevestigd.
Voor wie last had van het licht wat in de zomer vroeg door het gordijn scheen, is er nu ook goed nieuws, er hangen mooie nieuwe verduisteringsgordijnen in de Deodatuskamer.
Eigenlijk is nog wel het leukste om te vertellen dat het ontbijt nu geserveerd wordt in ‘de keuken van Vasalis’ ofwel in een gezellige ontbijtkamer.
Daar staat ook het bureau van de dichteres, maar daarover later meer in een aparte blog.
Natuurlijk is het nog steeds mogelijk om het ontbijt op de kamer geserveert te krijgen, of als het weer dat toelaat op het terras.
Wat er niet veranderd is, dat is de gastvrijheid, dat hebben we nog steeds hoog in het vaandel!

Het is Vasalismaand, dat is vanwege de geboortedag van deze bekende dichteres op de 13e februari in 1909, deze maand 107 jaar geleden. Margaretha Leenmans werd geboren in de Haagse Marconistraat, waar zij ook de eerste 4 jaren van haar leven gewoond heeft. Naar zij zelf schrijft, begon haar leven pas op de Kranenburgweg 24, waar het gezin in een ruim, nieuw huis woonde aan de Scheveningse rand van Den Haag. Het gebied was daar toen nog landelijk en het strand was er op een afstand van 10 minuten lopen. De kinderkamer was op de derde verdieping, vanwaar je een prachtig uitzicht had op duinen en zee. Maria (Kiek) en haar 2 jaar oudere zusje Ank waren vaak buiten te vinden, bij de vissersvrouwen aan de kade van het verversingskanaal. Dit kanaal was aan de overkant van het huis. Als het donker was zagen de beide meisjes het licht van de vuurtoren door de gordijnen heen schijnen.

Toen wij laatst in Den Haag waren, zijn we natuurlijk ook gaan kijken naar het huis waar Vasalis met zoveel plezier gewoond heeft. Het was wel heel bijzonder om als bewoners van haar laatste woonhuis, te staan voor het huis waar haar leven begon.
De net nieuwe eigenaars waren er druk bezig het huis weer naar hun wensen te schilderen en in te richten. Zouden ze het weten, wie hier opgroeide?

In de komende weken is er van alles te zien en te beleven in Roden vanwege de herdenking van de geboortedag van dichteres Vasalis. Zo is er een interessante tentoonstelling in Havezate Mensinge, een poëziewedstrijd en wordt er een Vasaliswandeling georganiseerd. Kijk voor het complete programma op www.mensinge.nl.
En, wat is er nu leuker dan het Vasalisgevoel compleet te maken met een weekendje of een midweek in haar voormalig woonhuis. Kijk voor beschikbaarheid op de pagina: ‘reserveren’ van deze website.

Hieronder nog één van haar laatste gedichten:

Ochtend

Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging.

We mogen terugkijken op een mooi jubileumjaar waarvan de maand juni wel het hoogtepunt was met een record aantal gasten, die natuurlijk allemaal een kadootje kregen.
Fietsers, wandelaars, bruiloftsgangers, rustzoekers, sporters kwamen bij ons logeren. Ook bekende en minder bekende schrijvers en dichters, waaronder zelfs een kersverse literatuurprijswinnaar. Sommigen stuurden ons vooraf een gedicht, anderen lieten ons een gedicht van hun hand na, of een van Vasalis, in het gastenboek.
Er kwamen mensen bij ons hun verjaardag vieren, of vroegen hun geliefde ten huwelijk. Er werden hier kampeerspullen en regenpakken gedroogd en er werd gelezen, veel gelezen in onder andere de boeken en bundels van Vasalis die uitnodigend klaarliggen.
Het was een mooie zomer, en er zijn nog nooit zoveel ontbijtjes op het terras geserveerd als in het afgelopen zomerseizoen.
Heel bijzonder was wel dat er iemand aanbelde die hier lang geleden ook gelogeerd had…. in de tijd dat De Zulthe nog kinderherstellingsoord was. Wie weet komt hij nog eens weer en dan logeren.
In de afgelopen week stond er in de storm zomaar een echte pelgrim op het Jacobspad voor de deur, was half december begonnen aan zijn tocht. Zou hij met kerst ook steeds onderdak gevonden hebben?
En wij, we hebben ervan genoten, van de contacten, van de gezelligheid, van het bedenken en serveren van alle ontbijtjes. En natuurlijk van alle positieve reacties van de gasten, waarvan er inmiddels veel weer terug komen voor een volgend bezoek. Het winterseizoen brengt wat rust met zich mee en ook tijd voor nieuwe ideeën voor het volgende jaar.
Een goede jaarwisseling gewenst en wie weet tot ziens!

Wat gaat de tijd toch snel….. Deze maand is het al weer 10 jaar geleden dat de eerste gasten een tijdelijk onderdak vonden in onze B&B.
Hoe begon het ook al weer? Dat was een half jaartje eerder in een piepklein hotelletje op Schiermonnikoog waar ik samen met een vriendin een paar dagen verbleef.
We hadden het er prima naar de zin en toen ik daar eens goed rond keek dacht ik: zoiets kan misschien ook wel in ons huis.
Thuisgekomen ging ik aan het passen en meten, rekenen en puzzelen, onderzoeken en organiseren en na een half jaartje was het zo ver, de eerste gasten konden komen.
Eerst alleen in de oranje kamer en een jaartje later ook de tweede, de groene kamer erbij.
Inmiddels hebben heel veel gasten de weg gevonden  naar De Zulthe, bekende en minder bekende Nederlanders, maar ook buitenlandse gasten. Om eerlijk te zijn was de weg vinden in het begin nogal lastig, toen het adres nog “Woldzoom 38 ” was. Voor Fietsers en wandelaars is het af en toe nog wat zoeken, maar tot nu toe is iedereen nog aangekomen, soms over de wal, soms telefonisch geloodst, soms opgehaald, maar meestal gewoon aangekomen.

Er is wel heel wat veranderd in die tijd, zo zijn er nu ook fietsen te huur, is er gratis WIFI op beide kamers en is er in overleg veel mogelijk op het gebied van ophalen en brengen van en naar bushalte, extra  ontbijt voor familie of vrienden. Voor een lunchpakketje of warme maaltijd kan desgewenst ook worden gezorgd.
Het is nog steeds erg leuk om al die verschillende gasten te ontvangen, ze te voorzien van een lekker ontbijt en te zorgen dat het aan niets ontbreekt.
De laatste jaren helpt Riemer steeds meer mee, vooral in  technische zin, maar hij wijst ook graag onze gasten de weg in de omgeving. Dat kan hij nl. veel beter , ik geef het eerlijk toe.
Of gasten nu komen voor een sportwedstrijd, een lekker tussendoor-weekendje- weg, een bruiloft, Drenthepadwandeling of familiebezoek, het geeft vaak leuke contacten.
En kom je gewoon voor de rust dan is dat ook helemaal prima.

Tot slot: Bij elk verblijf in de maand juni is er een leuk kadootje.
Graag tot ziens!

Ze zijn er, de nieuwe markiezen! Mogelijk valt het op dat de kleur nauwelijks anders is dan de oudjes die er hingen.
Die werden indertijd uitgezocht door Vasalis en de kleur verveelde ons nog steeds niet. Van buitenaf gezien mooi kleurend bij het dak met op de achtergrond het bos.
Van binnenuit  mooi licht en vrolijk. laat de zomer maar komen, bij ons binnen is het heerlijk koel!

Het voorjaar is inmiddels echt losgebarsten, we merken het ook hier aan alles! Het bos wordt elke dag groener, de vogels hebben het verschrikkelijk druk met het voeren van de jongen.
Alles in de tuin loopt uit of staat in bloei, de knoppen van de rododendron staan op springen.
Het voorjaar brengt ook aardig wat werk met zich mee, het laatste blad ruimen, vegen, snoeien en ook alweer onkruid wieden.
Aan de gevel van De Zulthe is ook heel wat werk verzet. Er is geschrobd, gespoeld,  geverfd en gezeemd tot alles weer prachtig schoon en fris was.

Nu is het wachten nog op de nieuwe markiezen voor de ramen.
Ondertussen wordt het ook steeds drukker in de B&B. De eerste bruiloftsgasten zijn al weer geweest.
De eerste Drenthepadwandelaars van dit seizoen  hebben het hier ook goed gehad.
Het seizoen is weer begonnen, graag tot ziens!

Deze maand, om precies te zijn op donderdag 13 februari, is het 105 jaar geleden dat de bekende dichteres Vasalis werd geboren.
Dat is voor ons, bewoners van het huis en ook voor de inwoners van Roden een bijzondere dag, eigenlijk is de hele maand februari een beetje “Vasalismaand”

Dit jaar geen uitgebreide Vasalisherdenking in Roden. Uiteraard is het monument  in de tuin van de cuisinerie Mensinge altijd te bezichtigen.
Ook kunt u gewoon komen logeren in onze B&B en  is het “langzaam leven ” arrangement  nog geldig t/m 30 maart.
Kijk voor de details op de arrangementenpagina van deze website.

Al in 1952 raakte Vasalis diep onder de indruk van een ets van Seghers met 8 fijn getekende scheepjes.
Zo’n 40 jaar later, toen ze De Zulthe al een tijd bewoonde, maakte Vasalis uiteindelijk onderstaand gedicht.

De scheepjes lagen op vreemde wijs

De scheepjes zijn er en het water niet

De ruimte is er – zonder lucht
geen voorgrond en geen achtergrond-
kushanden zonder hand of mond
ondoorgrondelijk voor wie het ziet
alles tezamen en afzonderlijk-
zo duidelijk telbaar, maar optelbaar niet

De scheepjes een voor een gegrift.
Ver en perfect bevreemdend notenschrift.

Het is inmiddels een aantal dagen na de storm. We zijn bezig om alle takken en blad op te ruimen en tussendoor lopen we het bos eens in met de hond voor de dagelijkse ronde en om de schade op te nemen.
Er zijn heel wat grote bomen in het bos omgegaan of scheefgezakt, erg jammer. Het bospad achter ons huis is een paar dagen verboden gebied geweest, te gevaarlijk.
Gelukkig is de prachtige beukenlaan helemaal intact gebleven!  De grond ligt er bezaaid met takken en vooral veel nog groen blad. Het fietspad was een dag afgesloten vanwege een omgevallen boom, net zoals het bospad net achter ons huis.
Op de achtergrond klinkt regelmatig het geluid van een zaagmachine. In het bos naast ons huis komt iemand van Staatsbosbeheer met een helm op inspecteren of er gevaar door afvallende takken is. De komende tijd is er heel wat op te ruimen. Gelukkig is er nog heel veel moois overgebleven, de lege plekken worden volgend voorjaar weer gauw genoeg opgevuld met jong groen.
De complete kop uit een grove den is maandagmiddag net naast ons tuinhuisje geploft. Er is gelukkig geen schade aan het huis, maar spannend was het wel! Inmiddels zijn alle kastanjes wel uit de bomen gerold en kunnen we de twee parkeerplaatsen eronder weer gewoon gebruiken.
Het is herfst, dat was voor de storm al duidelijk te zien  aan de prachtige kleuren van de bomen en aan de vele soorten paddenstoelen, die te vinden zijn in het bos.
Herfst betekend in de B&B ook: Vloerverwarming in de badkamer aan, de herfstdekbedden er weer op, de nieuwste uitgave van Landleven op tafel en lekker binnen koffiedrinken na een heerlijke wandeling met, zo lang ze er zijn, eigengebakken kastanjemuffins. 

We staan er niet dagelijks bij stil hoe bijzonder de geschiedenis van ons huis is.  En dan gaat het hier niet over het begin als kinderherstellingsoord, daarover meer in een latere blog. Het gaat hier over het feit dat de bekende dichteres Vasalis hier ruim 25 jaar heeft gewoond. Het is heel bijzonder om te bedenken dat Vasalis hier veel voetstappen heeft staan. Hier ontving zij haar vrienden en familie,  hier werd muziek gemaakt  en leefde ze samen met haar man, genietend van elkaar en van de natuur. Hier in dit huis zijn ontzettend veel brieven geschreven en uiteraard ook veel  gedichten, hoewel lang niet allemaal gepubliceerd.

Dat musiceren, dat gebeurde vorig weekend na lange tijd ook weer, een huiskamerconcert helemaal in het teken van Vasalis. Denise Jannah zong verschillende van haar gedichten. Zij werd hierbij begeleid op de gitaar door Wolf Martin. Dit met als publiek een literaire vriendengroep uit de Achterhoek. We hebben er met elkaar erg van genoten! Vooral na het verschijnen van de biografie van Maaike Meijer over Vasalis begroeten we meer gasten die hier een paar dagen willen zijn. Iets van de sfeer willen proeven van de omgeving waar Vasalis leefde. Genieten van het licht van de zon, die zo heerlijk door de ramen schijnt (als ie schijnt) zoals Vasalis dat zelf eens in een brief aan Geert van Oorschot schrijft. In een van die brieven schrijft ze ook over de reeën die in de voortuin lopen en die ze wel zullen temmen, die reeën lopen er nog steeds regelmatig, niet getemd…

Een van de gedichten die Denise Jannah zong was:

Appelboompjes

Op een recht zwart kousebeen,
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen,
en de tuin voor zich alleen,

staan twee jonge appelbomen,
‘t witte bloed omhooggestegen,
vlinderhoofden wijd omgeven,
door hun allereerste dromen.

Met hun smalle voet in’t gras,
ingetogener en lomer,
staan zij later in de zomer,
na te peinzen hoe het was.

Voller wordend met de dagen,
vastgegroeid in ‘t ogenblik,
bestemd mijn zustertjes,- als ik –
te wortlen, rijpen en vrucht te dragen.